سرودی انجیلی در باب انگاره مانویِ «سه روز بزرگ» با رویکردی به خاستگاه و ماهیت سروده های مانوی بر اساس دست نویس های تورفان در مجموعه برلین

در این تحقیق، که برای نخستین بار مطرح می شود، برخی دست نویس های مانوی تورفان که در مجموعه برلین نگهداری می شود و عنوان «سروده های انجیلی» دارد، معرفی می شود. این سرودها که تصنیفاتی از ایرانیانِ پارتی زبان در خراسان و ماوراءالنهر است و مهم ترین مطالب آنها در باب «اسطوره آفرینش مانوی» است، در نظم ابجدی و الفبایی تألیف شده است. مقاله به پیشینه کاربرد سرودهای مذهبی پیش از عصر مانی و به چگونگی شکل گیری چنین سروده هایی نزد مانی و مانویان می پردازد و می کوشد نشان دهد که چرا عنوان «انجیلی» برای این متون برگزیده شده؛ و آیا این سروده ها همان مفاهیم و بن مایه هایی را بیان می کند که انجیل مانی نیاز داشت؟ می کوشیم در اینجا نشان دهیم که مانی تا چه حدّ می توانست تحت تأثیر سبک زبور داوود و سرودهای ابن دیصان باشد. در اینجا همه قطعات سروده های انجیلی معرفی و مهم ترین مطالب آنها تفسیر شده است. افزون بر این، تشخیص هویت یکی از قطعات مانوی تورفان و تاکنون منتشرنشده در این مقاله ثابت می کند که میان ایرانیان مانوی ترانه ای از انجیل زنده مانی نیز وجود داشته که در مانستان های مانوی در آسیای مرکزی سروده می شده است. در این مقاله، دو قطعه دست نویس مانوی بازیافته از تورفان چین را قرائت و بازسازی کردیم تا نمونه ای از سروده های انجیلی را عرضه کنیم.